Ons verhaal

Dag lieve bezoeker
Er zijn van die momenten die een leven voorgoed veranderen. Momenten die een blijvende indruk achterlaten en voorgoed verweven worden in je bestaan. Eén van die momenten was de eerste keer dat mijn ogen die van mijn man kruisten en ik mij realiseerde dat mijn leven vanaf toen voor altijd met dat van hem zou verbonden zijn.

Onze liefde was niet evident en stuitte op veel weerstand van buitenaf, maar als ik erop terugkijk ben ik daar ontzettend dankbaar voor. Daar werd de basis gelegd van ons grenzeloos vertrouwen in elkaar, het woordeloos aanvoelen van wat in de ander omgaat en de onvoorwaardelijke liefde die ons in staat stelt opgewassen te zijn als één front tegen wat op ons pad terechtkomt.

Het was dan ook snel uitgemaakt dat een liefde van dergelijke pracht en intensiteit moest vertaald worden in een wondermooi bundeltje van al het kostbaars dat wij samen deelden. Als bij wonder was ik snel zwanger en ons geluk kon niet op. Ik had een zorgeloze zwangerschap en het leven lachte ons toe.

We verbleven lang op deze roze wolk tot we kort na de geboorte van onze zoon Luca er hardhandig vanaf werden gesleurd. Wat eerst iets onschuldig en te behandelen leek, zorgde voor mokerslag na mokerslag tot de einddiagnose de grond van onder onze voeten deed wegzakken. We kwamen terecht in een rollercoaster van emoties waarin hoop, angst en teleurstelling permanent aanwezig waren naast onze gevoelens van trots en allesoverheersende verliefdheid op onze mooie prins.

Er werd van ons als ouder het onmogelijke verlangd: beslissen over een onzekere toekomst voor onze zoon die zich van weinig rooskleurig tot heel grimmig kon ontplooien. Een beslissing die ons verscheurde en ons uiteindelijk door Luca zelf uit handen werd genomen. Hij toonde een wonderbaarlijke, grenzeloze kracht en besliste dat hij nog niet zomaar afscheid van ons kon nemen. We wisten toen al dat een afscheid onvermijdelijk was en besloten te genieten van elke milliseconde die ons extra gegund werd.

Luca gaf ons nog 2 maanden na het verlaten van het ziekenhuis gevuld met gekir, gelach en herinneringen die voor eeuwig in ons hart gebrand staan en ons de moed geven verder te gaan.

We zullen voor altijd dankbaar zijn aan de mensen van Koester die hem de beste zorgen hebben gegeven tijdens deze periode alvorens hij de mooiste prins van de hemel werd.

Ik zal nooit kunnen vatten in woorden wat het verlies van mijn zoon teweegbrengt en dus besloot ik in plaats van te kiezen voor woorden daden te stellen om onze zoon voor altijd te laten voortleven in elke huiskamer, zoals hij voor altijd voortleeft in ons hart. Ik had vroeger al commercieel zeepjes gemaakt en dus ontstond het idee om kaarsen te maken in de wetenschap dat elk kaarsje dat door mijn handen gemaakt is een direct eerbetoon zou vormen aan de grootste liefde van mijn leven.

Elk lichtje dat wordt gebrand is een lichtje opgedragen aan hem. Het was dan ook meteen duidelijk dat de naam van mijn onderneming die van mijn zoon zou dragen. Het idee voor Lucandle was geboren. Omdat wij in ons leed niet alleen zijn en we uit eerste bron hebben ervaren hoe een externe organisatie een lichtpuntje kan betekenen in de duisternis, heb ik besloten om 10% van de winst te doneren aan het Kinderkankerfonds. Op die manier wil ik het leven van duizenden kinderen verlichten in elke zin van het woord.

Het leven als mama van een sterrenkindje is permanent ondraaglijk, maar door Lucandle hopelijk niet vergeefs. Vanuit de grond van mijn hart dan ook bedankt om het verschil te maken voor Luca, mij en duizenden kinderen die het nodig hebben. Nesrin